Woensdag 09/05/23
Voila de tassen met fietsmateriaal, kleding, eten, enz... zijn afgeleverd bij Marc. Samen met reservewielen, wasmateriaal, fietsonderdelen, enz... kan het laden in onze begeleidingswagen op donderdag avond beginnen. Op een paar details na zijn we er klaar voor. Onze begeleider Patrick is heel enthousiast en we hebben vertrouwen in zijn aanpak. Nu nog goeie benen en goed weer en er kan ons alleen maar fietsplezier toe lachen.
Ons kom op tegen kanker initiatief is een groot succes : de kaap van 5.000 € aan donaties is overschreden !! Iedereen bedankt maar je kan nog steeds doneren
Dendermonde Haybes 12/5
12-05-2023
Na maanden voorbereiding was het vrijdagmorgen zover. Iedereen was er klaar voor behalve het weer, die had verstek gegeven. Onder onverwacht grote belangstelling begonnen we aan ons avontuur. Zelfs de pers was aanwezig.
Stipt 8:30 waren we weg, 200 m waren al kletsnat 😅. De eerste 60 km werden in echt rotweer gereden. Geen seconde was het droog. De eerste bevoorrading aan het hellend vlak van Ronquières was dan ook geen km te vroeg. Snel een wafel of frangipaneke, bussen bijvullen en weg want we kregen het snel koud.
Eens we terug goed op weg waren kwam de zon toch schuchter tussen de wolken piepen. Het deed ons goed en onze 'moral' werd danig opgekrikt.
Onze kopman van de dag ( en waarschijnlijk ook de volgende dagen) David keek uiteraard af en toe om te kijken of iedereen meewas. Die paar seconden achteruit kijken, zorgde er wel voor dat hij een stteen op de weg niet zag. gevolg eerste platte band…. Tegelijk zeiden we alle 4 : hopelijk is dit de eerste en laatste van de dag. Het zou ijdele hoop zijn….
Nummer 2 was Bruno, nummer 3 Marc…Niet moeilijk met al die natte wegen…
wat ons opviel was de vriendelijkheid van de plaatselijke bevolking. Bij de platte band van Bruno stopte er spontaan een dame om te vragen of we materiaal nodig hadden, haar man was fietsmecanicien en ze woonden niet veraf.. We zien het in Vlaanderen nog niet direct gebeuren 😏
Bij de 2e bevoorrading na 120 km gingen de sandwichen kaas/hesp vlot binnen. Smaken dat dat doet.
Onze bevoorrader/chauffeur Patrick doet dat perfect. we kunnen geen betere hebben, zeggen we alle 4 volmondig.
Na deze bevoorrading hebben we nog ongeveer 40 km voor de boeg onder het schuchter zonnetje met in de verte nog dreigende wolken. Met het nodige geluk komen we droog aan. Niet dus 😒, de laatste 10 km worden alle hemelsluizen geopend en komen we doorweekt rond 16:30 bij onze eerste overnachtingsplaats Hotel Robinson in Haybes aan
Snel douchen, en droge kleren aandoen is de boodschap, nadien worden de fietsen gekuist, veilig weggezet.
Daarna iets gedronken en om 19 u zitten we aan tafel om te eten. De planning van morgen wordt besproken, er wordt afgesproken om 07u voor ontbijt en dan gaat iedereen naar zijn kamer. Moe maar blij dat de eerste dag veilig is verlopen. De kop is eraf. Op naar Dag 2, op naar Verdun
(redactie Bruno)
Zaterdag 13 mei - dag 2
Wekker stond om 6u30 na een verkwikkende nachtrust. Hop naar het ontbijt om de nodige calorieën op te slaan. Na wat gerommel in de tassen met kleren en het nodige fietsgerief zaten we met 6 aan de tafel. Doel was om te vertrekken voor de 2de rit om 8u30. Iedereen is daar netjes in geslaagd en weg waren we voor een tocht van 175 km. En de zon lachte ons toe :) Dat is eens iets anders dan een ganse dag regen zoals gisteren. De fietstocht voerde ons langs de kanten van de Maas dieper in het binnenland van Frankrijk richting Verdun. Het was aangenaam fietsen, zon en wind in de rug en algauw zaten we voor op ons schema. Welke schema, niets kon ons opjagen, alleen onze pedaalslagen die vlot op en neer gingen. Al bij al een rustige overgangsrit met hier en daar nog natte banen van gisteren of vannacht zodat onze fietsen al snel weer vuil waren. Mooi licht stijgend parcours in de Maas vallei ideaal om onze stramme spieren los te draaien. En met wat geluk konden we een stevig plaatselijk onweer vermijden na de 2de bevoorrading. Om 15u45 arriveerden we aan ons hotel en na een recovery shake konden we ons bezighouden met het poetsen van onze fietsen en douchen. Met dank aan Patrick die alle fietsen netjes afgespoten heeft. Uiteraard zijn we nadien in het centrum getrokken om te genieten van een terrasje met een lekkere pint (1 maar :)) . Dan restte ons enkel nog te eten in restaurant Chez Mammie waar we konden genieten van een echt franse keuken. Nu op tijd bed in want morgen weer een nieuwe tocht.
Zondag 14 mei - Dag 3
Dag 3 alweer. Na een typisch frans ontbijt vertrekken we onder een stralende zon richting Contrexéville. 148 km en 1485 hm verder. Een 5’ tal geregistreerde hellingen stonden er op het menu. De eerste al na 5 km! 😅. We waren onmiddellijk opgewarmd.
Het parcours ging via de departementen Meuse en Vosges. We kregen prachtige panorama’s te zien onderweg, we reden dwars door diepe wouden net voorbij Verdun en dit allemaal onder een stralende zon. De moral stond het hoogste punt van de drie afgelopen dagen. Bruno verkeerde in topvorm vandaag en dit ondanks twee blaren op zijn voeten. Patrick stond zoals de vorige twee dagen steeds op de afgesproken plaatsen. Ook dat is ( zoals reeds aangehaald) belangrijk voor onze fietsdagen.
Ook vandaag weer een platte band ( nr 2 voor Bruno), maar dit was snel gefixt. De bommetjes waren deze keer nog gevuld 😁
Met een gemiddelde van meer dan 27,5 km/ uur waten we rond half 4 al op onze bestemming van de dag. We logeren in een Spa hotel mét verwarmd zwembad waar we uiteraard snel gebruik van maakten. Een zalige en welgekomen verfrissing
Daarvoor hadden we onze natte en vuile kledij van Dag 1 eindelijk kunnen wassen . De wipp express kwam van pas. Onze kamer werd omgetoverd tot een was/droogkot 😁. Of het droog zal zijn tegen morgenvroeg, dat betwijfelen we maar het zal wel proper zijn.
Eten bleven we in het hotel. Nogmaals een bevestiging dat je veel goedkoper kan eten in Frankrijk als bij ons in België !
Nadien trok iedereen terug naar zijn kamer, de nodige info werd neergetikt 😁, en iedereen vroeg in bed.
Op naar Dag 4, op naar Salins-les-Bains in het departement Jura
Maandag 15 mei Dag 4
Maandag fietsdag :)
De start was normaal, na een tijdje fietsen kwamen we op een geweldig slecht stuk weg, goed om onze fietsen kapot te rijden, maar toch erdoor geraakt zonder brokken. Dan dachten we dit niet meer. Een paar km verder was het weer van dat en zijn we gestopt om te zoeken naar alternatieve route. Bjorn stond lek, het was voorspeld als het ware. De omweg genomen en een vijftal extra km's toegevoegd aan het large pakket dat we moeten doen. Het zonnetje scheen en het landschap was bij momenten zo mooi dat we ervan konden genieten. Maar ja we moesten verder. Hop naar eerste bevoorrading, bijgetankt en weer weg. De sfeer was super. Het parcours voerde ons van de Vogezen naar de Jura streek met dito lichte hellingen en afdalingen. Soms was er al eens iemand iets minder voorzichtig en zat bijna in den decors, gelukkig is zijn stuurmanskunst dik in orde.
Toch uiteindelijk een lange dag, na zo'n 180 km de langste rit en zo'n 7 uur op de fiets gezeten. Blij maar moe kwamen we toe in Salins les bains. Na een verkwikkende douche zijn we een frisse pint gaan pakken (sommigen toch) en daarna zijn we gaan eten in de plaatselijke casino. En het was heel lekker, bedankt Patrick voor de gouden tip. Daarna snel naar onze kamer want er was slaap nodig, veel slaap. Korte samenvatting dag 4 : warm en zonnig, lange tocht in glooiend uitgestrekt landschap, moe maar voldaan : super dag !!
Dinsdag 16 mei : dag 5
Half 7 ging de wekker, toch vroeg ….Opstaan, Aankleden . Om 7 u ontbijt in het hoofdhotel, 200 m verder.
De ochtendlucht ziet er al dreigend en donker uit. De verschillende neerslagapp’s geven allemaal een verschillend beeld weer. Van één ding zijn we zeker : regen krijgen we zeker.
Maar dat het zoveel zou zijn 😳😳, de zonnige laatste dagen waren direct vergeten. Dat met een gevoelstemperatuur van 5-6 graden maakte deze rit nog zwaarder.
164 km met een goede 2300 hm stonden op het menu.
De eerste 60 km werden onder constante regen gereden. Het laatste stuk reden op een Route National baan. Druk,druk, druk. Leuk is anders.
Toen we bij Patrick arriveerden voor de eerste stop waren we allemaal doorweekt, we hadden het koud en de moral was niet groot.
Iedereen trok droge kledij aan. Bruno had er nog weinig zin in, vond het te gevaarlijk om verder te rijden en had het erg koud. Hij stapte af ( alle respect ) en zou verder medechauffeur zijn.
De route draaide en keerde, we kregen verschillende beklimmingen voor de kiezen, één van 24 km, één van 8 km en nog één van 10 km. De kou die we hadden verdween snel bij het klimmen, maar kwam terug opzetten bij het dalen.
Zo kwamen we uiteindelijk in Zwitserland terecht , aan het meer van Genève. Na de tweede stop moesten we dwars door deze stad rijden. Eerlijk gezegd , was dit een verkeerde keuze. Te druk en we verloren er wel wat tijd.
Na 30 km in Zwitserland verbleven te hebben, kwamen we terug in Frankrijk met een laatste klim van ongeveer 10 km. Ook grotendeels via een drukke baan. we waren zeer gelukkig dat we op 10 km van Annecy terug op kleinere baantjes konden fietsen.
Tegen 17:30 kwamen we aan in ons hotel. Patrick en Bruno hadden de sleutels van de kamer al afgehaald, de fietsen werden afgespoten, iedereen ging douchen en het verdere verloop van de avond was gelijklopend met de afgelopen dagen : iets drinken, voldoende eten en naar bed.
Morgen al de 6 rit : 168 km met bijna 3000 hm
jawadde 😅
woensdag 17 mei, dag 6
voorlaatste dag, zelfde ritueel maar toch met ‘zenuwen’. een lange rit met heel veel hoogtemeters ( >2750 hm).
Het zwaartepunt situeerde zich in de eerste 50-60 km. Het was in ieder geval droog en de zon kregen we ook te zien. Dit gaf mooie foto’s aan het meer van Annecy.
Na de fotosessie begonnen we zeer snel aan de opeenvolgende hellingen. Bij het klimmen krijg je het snel warm, geen probleem. we zijn goed gekleed. Alles komt goed 😅
Bij de eerste serieuze afdaling van de dag hadden we onmiddellijk door dat dit niet zo was, Het was ijzig koud.
De gevoelstemperatuur lag nog lager dan de vorige dagen. Dus warmer kleden was de boodschap bij de eerste stop. Zelfs onze winterhandschoenen werden aangedaan.
Het werd weerom een pittige rit, David was zoals gewoonlijk outstanding, buiten een pijntje hier en een slechte benen 😅. Je zag het anders niet als hij naar boven vloog. Zo leek het toch voor ons drie ( Bjorn, Bruno en Marc). Wij kwamen steeds iets later aan op de hellingen.
Afdalingen is een kunst apart en je mag geen vrees hebben. David en Bjorn zijn er krakken in, zijnvliegen naar beneden. De ‘oldies’ denken te veel na en nemen geen of weinig risico….
Het tweede deel werd verder op een rustig tempo ( minder steil) afgewerkt. We reden een heel mooi stuk langs de oevers van de Isère. Prachtige landschappen. Spijtig genoeg hebben we geen tijd om dit alles te bezoeken of te bekijken.
Rond 18:15 kwamen we pas aan het hotel. Later dus dan de afgelopen dagen. Het hotel had iets van een sanatorium, waar de tijd was blijven stilstaan. Gelukkig waren de kamers in orde en proper. We werden door een zeer vriendelijke dame onthaald.
Eten deden we 500 m verder in het restaurant dat ook tot het hotel behoorde.
De entrecôte en de ravioli met morilles smaakten heerlijk.
Lang bleven we niet, op tijd in bed was de boodschap.
Morgen is het D-day. Op naar de Ventoux…..
we zijn benieuwd, nog 180 km op de fiets…
Tot morgen!
donderdag 18 mei , D-day
Onze laatste rit , ongelofelijk hoe snel deze week voorbij vloog. De stemming aan de ontbijttafel was niet uitbundig. Het weer was weer niet van de partij. Regen, regen , regen….. Maar we hadden geen keuze. Regen of niet, we moesten vertrekken. Eerst 140 km over een ‘geaccidenteerd ‘ parcours. Afhankelijk van de GPS kregen we 7 of 9 hellingen voorgeschoteld voor we effectief in Malaucene aan de beklimming van de Ventoux zouden beginnen. Toch pittig. Vandaag hebben we alle weersfenomenen gekregen. Regen, zon, smeltende sneeuw,… Zeer moeilijk om de juiste kledij te kiezen. We stopten dan ook regelmatig om regenvestje aan of uit te doen.
Omdat de rit in principe 180 km bedroeg ( inclusief de afdaling van de Ventoux) haden we 3 bevoorradingen ingepland. Geen luxe met dit weer! En Patrick zorgde voor de perfecte stops.
De afgelopen dagen waren we gespaard gebleven van valpartijen of enige defecten aan de fietsen ( buiten de platte banden uiteraard). David vond het dan ook nodig om onderweg in een bocht onderuit te gaan. Én niet zomaar, met beide wielen schoof hij weg, niet evident 😅. Gelukkig zonder erg maar het triggerde wel onze aandacht om verder voorzichtig te gaan.
Rond 16:00 vertrokken we uiteindelijk in Malaucene aan onze laatste beklimming. 20 km aan een gemiddelde van 7,5% met pieken tot 12%.
Na 2 km klimmen, begon het te regenen. Bij een temperatuur van 3-4 graden voelde dit ijzig aan. David zat onmiddellijk in de goede cadans en was snel uit het zicht. Ook Bjorn was snel,weg. Marc en Bruno deden het op hun eigen tempo.
Het werd een heroische beklimming. Veel regen, mist , koude, alles om er een echte Flandrien tocht van te maken.
David was uiteraard als eerste boven, Bjorn en Marc arriveerden op een aanvaardbare afstand. Rillend van de koude en kletsnat werden er snel foto’s genomen, warme kleren aangetrokken en in de camionette gestapt. Het was onverantwoord om nu nog naar beneden te fietsen.
Eens beneden zochten we ons huisje op. De camionette werd leeggemaakt, douchen en klinken op de fantastische prestatie die we alle 4 geleverd hadden onder de uitstekende begeleiding van Patrick. Duvel, Kwaremont kunnen toch smaken.
Hiermee komt een einde aan ons avontuur. Zes maanden van voorbereiding, training en organisatie waren zo voorbij.
wij willen iedereen danken voor de support, ondersteuning en donaties voor het goede doel!
oprechte dank
Bjorn, David, Bruno en Marc
op naar een volgend avontuur 😁
vrijdag 19/5 zaterdag 20/5
nog snel even een update van onze laatste 2 dagen in Malaucene. Vrijdagochtend was het effe aanpassen aan het ritme van de afgelopen dagen. Niks druk, rustig opstaan, naar bakker gaan en samen ontbijten. De afgelopen dagen werden nog eens overlopen. De felicitaties voor onze prestatie ( je mag dit absoluut zo noemen) stromen nog altijd binnen. We zijn terecht fier op onszelf. 💪💪💪💪
Na het ontbijt is iedereen even bezig om zijn bagage wat op orde te stellen. In het huisje waar we verblijven is er een wasmachine en die komt zeker van pas. Alle koersgerief wordt gewassen en nadien gedroogd.
Terwijl Patrick met onverwachte supporters van Bjorn even gaan fietsen, beginnen wij aan een wedstrijdje petanque. Plezier alom. En de winnaar is…… David alweer. Hij is van alle markten thuis 😅
In de late namiddag en na de platte rust, gaan we het dorpje verkennen maar omdat het weer regent, verzeilen we al snel op café om onze aperitief te drinken. Daarna gaan we op restaurant om voor een ongelofelijk lage prijs prima te eten. Koffie én digestief krijgen we aangeboden door de zaak. Klasse !
De volgende morgen, na het ontbijt, maken we een kort ritje in de buurt. We verkennen Gorges de la Nesque. Prachtig om te fietsen, ondanks dat we de zon weer niet te zien krijgen. Dit kort ritje wordt uiteindelijk toch weer 80 km met 1100 hm. Losrijden noemen ze dat 😅😅
Na 2 koffie’s in Bédoin, rijden we terug naar huis. De eieren met spek smaken enorm.
Stilaan maken we onze koffers klaar, leggen alles al in de camionette én beginnen we ( weer ) aan onze aperitief.
Het avondeten wordt homemade spaghetti door Bruno gemaakt. En dat het smaakt. Ook de aangepaste wijn ( Barbera Asti) gaat vlot binnen. Nog een koffietje als afsluiter en wat opruimen en het is tijd om te gaan slapen.
Het zit er effectief bijna op. Morgen 06:00 vertrekken we naar huis.
Moe, maar supertrots op onze prestatie!
Hiermee sluiten we ook onze blog. Foto’s komen er nog aan als herinnering aan onze ons fantastisch avontuur
grtz
Bjorn, David, Bruno en Marc ( én Patrick onze super begeleider)